Na czym polega badanie otoemisji akustycznej oraz ABR
W diagnostyce słuchu istnieje kilka zaawansowanych technik badawczych, które pozwalają na skuteczne monitorowanie funkcji słuchowej u pacjentów. W niniejszym artykule przyjrzymy się, na czym dokładnie polega otoemisja akustyczna oraz badanie potencjałów wywołanych słuchowych, analizując zastosowanie i procedurę obu tych testów.
Otoemisja akustyczna (OAE) - odzwierciedlenie funkcji ślimaka
Otoemisja akustyczna to technika badawcza, która polega na rejestracji dźwięków generowanych przez ślimaka w odpowiedzi na bodźce akustyczne. Badanie to dostarcza informacji na temat funkcji zewnętrznej i środkowej części ucha. Podczas testu, mały mikrofon umieszczany jest w uchu pacjenta, a emitowane dźwięki są rejestrowane. Otoemisja akustyczna jest często stosowana w badaniu słuchu niemowląt i dzieci, pozwalając na wczesne wykrywanie ewentualnych wad słuchu.
Badanie potencjałów wywołanych słuchowych (ABR)
Badanie potencjałów wywołanych słuchowych (ABR) to metoda, która ocenia reakcję nerwów słuchowych na bodźce dźwiękowe. Elektrody umieszczone na skórze głowy rejestrują elektryczne impulsy generowane przez nerwy słuchowe w odpowiedzi na dźwięki. Test ABR pozwala na ocenę integralności dróg słuchowych od zewnętrznego ucha aż do poziomu kory mózgowej. Jest to szczególnie przydatne w diagnostyce u pacjentów, którzy nie są w stanie udzielić tradycyjnych odpowiedzi podczas testów audiometrycznych.
Skuteczna diagnoza problematyki słuchowej
Zastosowanie otoemisji akustycznej i badania potencjałów wywołanych słuchowych jest szczególnie ważne w diagnostyce schorzeń słuchu, zwłaszcza u osób, takich jak małe dzieci. Otoemisja akustyczna często wykorzystywana jest w przesiewowych badaniach słuchu u niemowląt, podczas gdy badanie ABR jest doskonałym narzędziem diagnostycznym w przypadkach, gdzie tradycyjne audiometria jest utrudniona.